ده وصيت براي بعد از رمضان
نوشته: د. حسين حسين شحاتة ترجمه: عبدالخالق احسان زندگي مسلمان در ماه رمضان به سبب چارج هاي ايماني، در روحانيت هاي عالي سپري مي شود، چارج هاي ايماني که به اخلاق،‌ سلوک و افعال مسلمان تأثير مي گذارد. از جمله حاصلات اين ماه مبارک، صيقل يافتن دلها و پاک شدن آن از گناهان، تزکيه و تهذيب نفس، استقامت و ضبط نفس مي باشد. مسلمان احساس مي کند که بر مقام هاي بلندي ارتقا يافته و به الله متعال نزديک شده است؛‌ لذا آرزو مي کند کاشکي همه سال رمضان مي بود و اين دعا تکرار مي کند:‌ ( پروردگارا! رمضان را سال هاي زيادي نصيب ما کن) مردم مي پرسند بعد از رمضان چه کار کنيم که اين حال و هواي رمضاني باقي بماند؛‌ از باب تذکر برخي وصيت هاي را براي روزه داران پيشکش مي کنم که بعد از رمضان بکار برند؛ چون تذکر به مؤمنان نفعي مي رساند. وصيت اول: پايبندي به روزه روز دوشنبه و پنجشنبه هر هفته و 13 و 14 و 15 هر ماه تا که احساس روحانيات رمضان استمرار يابد. از پيامبر صلي الله عليه وسلم روايت شده که فرمودند: (ثَلاَثٌمِنْكُلِّشَهْرٍوَرَمَضَانُإِلَىرَمَضَانَفَهَذَاصِيَامُالدَّهْرِكُلِّهِ) [صحيحمسلم 3/ 167] روزه سه روز از هر ماه و روزه ماه رمضان به منزله روز هميشگي مي باشد. وصيت دوم:‌ پايبندي به اداي نماز به مسجد در جماعت؛ چنان چه در ماه رمضان اين گونه بود؛ چون ثواب زيادي دارد و نماز جماعت بيست و پنج مرتبه از نماز تنهاي فضيلت دارد. وصيت سوم: پايبندي به نماز در نيمه شب، رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمودند:‌ (أفضل الصلاة بعد الفريضة صلاة الليل (رواه البخاري. بعد از نماز فرض،‌ بهترين نماز، نماز شب مي باشد. وصيت چهارم:‌ به خواندن قرآني پايبندي کن؛ چنان چه در رمضان مي خواندي. رسول خدا ما را به آن وصيت کرده اند:(اقرءوا القرآن فإنه يأتي يوم القيامة شفيعًا لأصحابه (رواه الإمام مسلم. قرآن را بخوانيد؛ چون روز قيامت صاحبش را شفاعت مي کند. وصيت پنجم:‌ از بدعتها و عادات و رسم و رواج هاي بد، پرهيز کن و اين فرموده پيامبر را به ياد آور:‌ (وإياكم ومحدثات الأمور فإن كل محدثة بدعة وكل بدعة ضلالة وكل ضلالة في النار). از نو آوري ها در امور دين بپرهيزيد؛ چون هر نو پيدايي بدعت و هر بدعتي گمراهي و هر گمراهي به دوزخ کشانده مي شود. وصيت ششم:‌ بعد از رمضان نيز سخاوتمند باش و به فقراء و مساکين و نيازمندان کمک کن؛ خود را از نزول رحمت خداوندي محروم مکن. رسول خدا صلي الله عليه وسلم مي فرمايد: « مال از پرداخت صدقات کم نمي شود.» وصيت هفتم:‌ حقوق مشروع فقراء را از زکات و صدقات پرداخت کن تا خداوند به داراي ات برکت دهد. الله متعال مي فرمايد:‌(يَمْحَقُ اللّهُ الْرِّبَا وَيُرْبِي الصَّدَقَاتِ) (البقرة: من الآية 276) خداوند ( بركت ) ربارا ( واموالي را كه ربا باآن بياميزد ) نابودميكند و ( ثواب ) صدقات را ( واموالي راكه ازآن بذل وب خشش شود ) فزوني مي بخشد. وصيت هشتم:‌ صله رحم را بر قرار کن و حقوق خويشاوندان را بده تا خداوند عمر ترا طولاني کرده و روزي ات را افزايش دهد. خداوند مي فرمايد:‌ (لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آَمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآَخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآَتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآَتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (بقرة 177) «نيکى، (تنها) اين نيست که (به هنگام نماز،) روىِ خود را به سوى مشرق و (يا) مغرب کنيد؛ (و تمام گفتگوى شما، در باره قبله و تغيير آن باشد؛ و همه وقت خود را مصروف آن سازيد؛) بلکه نيکى (و نيکوکار) کسى است که به خدا، و روز رستاخيز ، و فرشتگان، و کتاب (آسمانى)، و پيامبران، ايمان آورده؛ و مال (خود) را، با همه علاقه‏اى که به آن دارد، به خويشاوندان و يتيمان و مسکينان و واماندگان در راه و سائلان و بردگان، انفاق مى‏کند؛ نماز را برپا مى‏دارد و زکات را مى‏پردازد؛ و (همچنين) کسانى که به عهد خود -به هنگامى که عهد بستند-وفا مى‏کنند؛ و در برابر محروميتها و بيماريها و در ميدان جنگ، استقامت به خرج مى‏دهند؛ اينها کسانى هستند که راست مى‏گويند؛ و (گفتارشان با اعتقادشان هماهنگ است؛) و اينها هستند پرهيزکاران» وصيت نهم:‌ به شرکت در مجالس علم در مساجد و غير آن،‌ حريص باش؛ مثلي که در رمضان حريص بودي؛ زيرا مجلس علم از عبادت هفتاد سال بهتر است. وصيت دهم:‌ هيشه توبه و استغفار نما؛ خداوند متعال مي فرمايد:‌ (وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ) انفال 33. «ولى (اى پيامبر!) تا تو در ميان آنها هستى، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و (نيز) تا استغفار مى‏کنند، خدا عذابشان نمى‏کند». رسول الله صلي الله عليه وسلم مي فرمايد: (إني لأستغفر الله وأتوب إليه في اليوم أكثر من سبعين مرة" (رواه مسلم. من روزانه هفتاد مرتبه توبه و استغفار مي کنم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: